Shutter adalah “langsir” kecil dalam kamera yang berfungsi membuka langsir untuk mengawal jumlah cahaya yang terpapar ke sensor pengimejan. Semakin lama shutter membenarkan cahaya berpapar ke sensor imej, semakin terang gambar kerana lebih banyak cahaya dikumpulkan. Gambar yang lebih gelap dihasilkan apabila shutter bergerak dengan cepat dan hanya membenarkan cahaya menyentuh sensor pengimejan sekejap sahaja. Tempoh shutter membolehkan cahaya ke sensor imej dipanggil kelajuan shutter (shutter speed), dan diukur dalam pecahan sesaat (fracture of a second). Oleh itu, kelajuan shutter 1/2 sesaat membenarkan lebih banyak cahaya menyentuh sensor imej dan akan menghasilkan gambar yang lebih cerah daripada kelajuan shutter 1/200 sesaat. Dengan itu, apabila mengambil gambar dalam keadaan gelap, juru gambar akan menggunakan kelajuan shutter yang perlahan untuk membolehkan kamera mengumpul lebih banyak cahaya.
Seperti mana apertur memberi impak dalam pendedahan serta medan kedalaman (depth-of-field), shutter memberi kesan lebih daripada pendedahan. Kelajuan pengatup juga bertanggungjawab terutamanya untuk mengawal jumlah kekaburan dalam gambar.
Eksperimen kelajuan shutter ini membuktikan kekaburan gambar yang disebabkan oleh tetapan kelajuan shutter. Gambar yang ditangkap dengan kelajuan shutter tinggi memberi gambaran objek seandai-andai tidak bergerak. Sebaliknya, gambar yang ditangkap dengan kelajuan shutter rendah mengjadikan objek kabur. Walaupun begitu, teknik ini juga boleh digunakan untuk menghasilkan gambaran objek bergerak, seperti dalam gambar air terjun.
